Tuesday, March 5, 2013

মোৰ আজি বার্থদে

আইতাৰ মতে মোৰ গাত শনি আছিল। মাৰ আকৌ মই গর্ভত থাকোতে কচু খোৱা মনতেই পৰা নাছিল।তথাপিতো মই কিয় কচু হলো!
সিদিনালৈকে দেউতাই কৈছিলঃজহনীত যোৱা,সৰুতেই তই মৰি নাথাকিলি কিয়?
সচা কথা কৈছো। বার্থদেৰ ধাৰণা অলপ দিনৰ আগলৈকে মোৰ নাছিল।আজি কেইবছৰমানহে বার্থদে বুলি দুই এটা উইছ পাইছো বন্ধুবর্গৰ পৰা।কৈশোৰতে ভন্টী এজনীয়ে উপহাৰ দিছিল এখন কিতাপ। কিতাপখনৰ নাম আছিলঃ হাউ গ্ৰীন মাই ভেলী ওৱাজ। বোধহয় বার্থদেৰ নামত পোৱা এইটোৱেই আছিল মোৰ শ্ৰেষ্ট উপহাৰ।সচা কথা কৈছো কালি পূৱা গৰুজনীৰ গাখীৰ খীৰাওতে গৰুজনীয়ে এক লাঠি দি যিটোহে বার্থদেৰ উপহাৰ দিলে ভৱাই নাছিলো দিনটো আপোনালোকৰ আশীষেৰে দলদোপ হেন্দোলদোপ হৈ পৰিব বুলি!ৰাতিপুৱাই মাক সুধিলোঃ মা মোৰ আজি বার্থদে। মায়ে কলেঃমই কি কৰিব লাগে! দোষো নাই। মোৰ আজলী মায়েতো নাজানে বার্থদে মানে কি! কিন্তু ফেচবুকৰ যোগেদি মোৰ ৱালত ইনবক্সত ইমানেই শুভেচ্ছা পালো যে মই ভাৱিবলৈ বাধ্য হৈছো বার্থদেতো প্ৰতি মাহে মাহে অহা হলে মই আৰু এনে আশীষ চাগে ঘনাই পালোহলে!
হে শুভাকাংখীসকল, মোৰ এই এক ইঞ্চিৰ মবাইল ক্ষেত্ৰখনৰ পৰা আপোনালোকক ব্যক্তিগতভাৱে ধন্যবাদ জনাবলৈ মোৰ অসুবিধা হোৱাৰ বাবেই সকলোকে ইয়াৰ যোগেদি সমূহীয়া ধন্যবাদ জনাইছো।

No comments:

Post a Comment