নিজৰ মনোজগতত খুদুৱনি তুলি থকা ভাৱৰ বুৰবুৰণিবোৰক শব্দৰ মাধ্যমত প্ৰকাশ কৰাৰ এইয়া এক প্ৰচেষ্টাহে। সাহিত্য হৈছেনে নাই তাৰ বিচাৰৰ ভাৰ আপোনালোকৰ ওপৰত। ভুলবোৰ আঙুলিয়াই দিলে আলফুলে আকোৱালি লৈ সংশোধন কৰাৰ চেষ্টা কৰিম। - দিগন্ত বৰা৷
Saturday, March 9, 2013
এলাহতে বাদ দি এলাহাবাদ
এলাহতে বাদ দি এলাহাবাদ যাব পাৰি।হায়দৰাবাদৰ
দৰাবোৰে হায় হায় কৰি বাদ দি দিয়ে বিয়া পাতিবলৈ। তিৰুপতিৰ তিৰু নামৰ
মহিলাগৰাকীৰ পতিয়ে অমৃতসৰত অমৃতৰ সৰ খায়। প্লেনৰ পৰা নামিয়েই বিয়া পাতে
নামিবিয়াত। আগৰতলাৰ আগৰ ঘৰবোৰৰ তলা খুলিব নোৱাৰে। আইজলৰ আইয়ে জল জাৰি দিলে
বেমাৰ ভাল হৈ যায়। নাইনিতালৰ চাইকেলবোৰৰ চকাত তাল নাইনি বাৰু? ভুবনেশ্বৰলৈ
গলে ভূবনে চৰ এটা কিয় মাৰি দিয়ে? যিখন লেণ্ড চুই চালে জাৰ লাগে সেইখন
ছুইজাৰলেণ্ড। মেল মাৰি থাকোতে র্বন(BORN) হোৱা মানুহবোৰ মেলর্বোনত থাকে।
তিৰু নামৰ তামিল মহিলাগৰাকীৰ পতিজন তিৰুপতিত থাকে।
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment