Saturday, March 9, 2013

লটিঘটি(৬)

লটিঘটি(৬)

সম্পর্কীয় জেঠাই এগৰাকীৰ গিৰিয়েক ঢুকাল।খবৰ কৰিবলৈ মায়ে খুউব কৈ আছিল।দেউতাই আগদিনাই কিবা কিবি আনি বেগত ভৰাই ফিটিং কৰি ৰাখিছে।মুঠতে মই লৈ গলেই হল।মৰাঘৰীয়াৰ মাতষাৰতো সুদা মুখেৰে লগাব নোৱাৰি।মাহ কল আপেল কমলা নাৰিকল এইকেইটা বস্তু হলেহে বেগটো গহীন হয়।দুপৰীয়া ১ মান বজাত তালৈকে উদ্যেশি ওলালো। মায়ে কলেঃবেগটো ষ্টৰ ৰুমতে আছে।চব ভৰাই থৈছো। বেগটো লৈ লৰালৰিকৈ মৃতকৰ ঘৰ পালোগৈ। জেঠাইৰ পুতেক বোৱাৰীয়েক ওলাই আহিল।ড্ৰইং ৰুমতে বহিবলৈ দি তেওঁলোকো ফ্লৰৰ কার্পেটখনতে বহি পৰিল।তেনেতে জেঠাই ওলাই অহাত বেগটো জেঠাইক দিলো।চাহ দিলে। প্ৰসাদ দিলে।এটা সময়ত যাও বুলি কৈ উঠি আহিব খোজোতে সকলোৰে মুখবোৰ সেমেনা সেমেনি কৰা দেখিলো।জেঠায়ে কলেঃ কথা এটা কও বেয়া নাপাবি।
মই কলোঃ নাপাও কোৱা জেঠাই।
জেঠায়ে কলেঃ খেতি খুউব কৰনেকি তই?
মই কলোঃদেউতাইহে কৰে।
আকৌ জেঠায়ে কলেঃ
সাৰ চাৰ দিয়নে নাই?
মই উত্‍সাহেৰে কলোঃ
দিয়ে। দিয়ে। খুউব দিয়ে।
কিছুপৰ ৰৈ জেঠায়ে পুণৰ কলেঃ
তেনেহলে তই বেগটো লৈ যা। দেউতাই সাৰ আৰু শইচৰ গুটি আনি থোৱা বেগটোকে তই লৈ আহিলি।তই অহাৰ পাছতে মাৰে কথাটো জানি মোক ফোনতে কথাবোৰ কৈছে।তই হেনো আজিকালি খুউব চিন্তা কৰি থাক?

শিল পৰা কপৌৰ দৰে মই থৰ লাগিলো।
(ক্ৰমশ)

No comments:

Post a Comment