ৰামচন্দ্ৰক পুজা কৰি একো নোপোৱাত শিৱক পূজিবলৈ
ললো।শিৱ বাবাইয়ো মোক গুৰুত্ব নিদিয়াত লক্ষ্মীক পূজিবলৈ ললো।এবছৰমান
লক্ষ্মীদেৱীক পূজা কৰোতে কৰোতে মই টোকোনা হৈ পৰিলো।আৱির্ভাৱটো নহলেই বৰঞ্চ
মোৰ অৱস্হা লাওলোৱাহে হল। উপায় নাপায় আজি পূৱা নাৰদ দেৱতাৰ নাম ললো।কি
আচৰিত!নাম লোৱাৰ লগে লগেই মূখত পিকুইলিয়াৰ হাহিঁ এটা লৈ নাৰদ আহি ওলালহি।
ভৰি দুখনত পৰি সেৱা এটা কৰাত নাৰদে কলেঃ তোমাৰ স্তুতিত মই সন্তুষ্ঠ হৈছো বোপা। কি বৰ লাগে কোৱা।
আনন্দিত নহৈ আৰু দূখিত হমনে?
তপককৰে কলোঃ প্ৰভু তোমাৰ বাহন যিহেতু ঢেকী, সেয়ে মোক ঢেকীটোকে দিয়া।
মোৰ কথাত নাৰদে হো হোৱাই হাহিঁ দিলে। তাৰ পাছত কলেঃ কি লৰাহে তুমি?
মই কলোঃ মতা লৰা প্ৰভু।
নাৰদ জাঙুৰ খাই উঠি কলেঃ সেইটো সোধা নাই। আজিৰ এই ভোগবাদী যুগত ঘৰ বাংলো ধন সোন নিবিছাৰি তুমি কিয় কাঠৰ সামান্য ঢেকীটো বিছাৰিলা বত্স?
অলপ ৰৈ মই কলোঃ আমাৰ গাৱঁত এশ ঘৰ মানুহ।সেই এশ ঘৰ মানুহৰ এঘৰতো ঢেকী নাই। ঢেকীৰ অভাৱত মানুহে ভোগালীৰ বতৰতো পিঠা খুন্দিব পৰা নাই। সেয়ে পৰম্পৰা ৰক্ষা কৰিবৰ বাবেই আমাৰ গাৱঁত এটা ঢেকীৰ খুউব প্ৰয়োজন প্ৰভু।
মোৰ কথাত নাৰদে তথাস্ত বুলি কৈ নাইকীয়া হল।
এতিয়া সেই ঢেকীটোতে আমাৰ গাওবাসীয়ে পিঠা খুন্দি আছে।
ভৰি দুখনত পৰি সেৱা এটা কৰাত নাৰদে কলেঃ তোমাৰ স্তুতিত মই সন্তুষ্ঠ হৈছো বোপা। কি বৰ লাগে কোৱা।
আনন্দিত নহৈ আৰু দূখিত হমনে?
তপককৰে কলোঃ প্ৰভু তোমাৰ বাহন যিহেতু ঢেকী, সেয়ে মোক ঢেকীটোকে দিয়া।
মোৰ কথাত নাৰদে হো হোৱাই হাহিঁ দিলে। তাৰ পাছত কলেঃ কি লৰাহে তুমি?
মই কলোঃ মতা লৰা প্ৰভু।
নাৰদ জাঙুৰ খাই উঠি কলেঃ সেইটো সোধা নাই। আজিৰ এই ভোগবাদী যুগত ঘৰ বাংলো ধন সোন নিবিছাৰি তুমি কিয় কাঠৰ সামান্য ঢেকীটো বিছাৰিলা বত্স?
অলপ ৰৈ মই কলোঃ আমাৰ গাৱঁত এশ ঘৰ মানুহ।সেই এশ ঘৰ মানুহৰ এঘৰতো ঢেকী নাই। ঢেকীৰ অভাৱত মানুহে ভোগালীৰ বতৰতো পিঠা খুন্দিব পৰা নাই। সেয়ে পৰম্পৰা ৰক্ষা কৰিবৰ বাবেই আমাৰ গাৱঁত এটা ঢেকীৰ খুউব প্ৰয়োজন প্ৰভু।
মোৰ কথাত নাৰদে তথাস্ত বুলি কৈ নাইকীয়া হল।
এতিয়া সেই ঢেকীটোতে আমাৰ গাওবাসীয়ে পিঠা খুন্দি আছে।
No comments:
Post a Comment