পঞ্চায়ত নির্বাচন

(২)
পাছদিনা দূপৰীয়াৰ কথা।গাৱঁৰ লাইব্ৰেৰীত পঞ্চায়ত নির্বাচনৰ সভা এখনত ৰাজনৈতিক নেতা এজনে ভাষণ দি আছে।ভাষণটো শুনিয়েই মোৰ গাটো চিটচিটাই গল।লুঙিখন খুলি পেন্টটোও সলাবলৈ পাহৰিলো।মন্ত্ৰটো মাতি অদৃশ্য হৈ গলো।কোনেও মোক নেদেখিলে।মানুহবোৰৰ মূখবোৰ চাই চাই মই ভীৰ ফালি গৈ আছো।নেতাই ভাষণ দি আছে।মিছা প্ৰলোভন দিছে।ৰাইজে শুনিছে। ভাল পোৱাবোৰে কেলেপ দিছে।বেয়া পোৱাবোৰেও কেলেপ দিছে।গৈ গৈ মঞ্চ পালোগৈ।চিকিউৰিটিয়ে বাধা দিয়াৰটো দূৰৰ কথা।মোৰ উপস্হিতি ধৰিব নোৱাৰাকৈয়ে সেই প্ৰাচীৰ পাৰ হৈ গলো।
তাৰ পাছত ভাষণ দি থকা নেতাজনৰ কাষলতিৰ তলতে দিলো ভাকুটকুটাই।নেতাজনে তম্ভিবই নোৱাৰিলে। সন্মুখৰ ৰাইজ হতবাক। নেতাজনৰ হৈছে কি? ভোট জলকীয়াই পোৰা বলদটোৰ দৰে নেতাজনে মঞ্চত হাত ভৰি আছাৰি আছে।চাবলৈ ভাল হৈছিল চিকিউৰিটি কেইজনক।ছাৰৰ কি হৈছে বুলি আটাইকেইজনে ছাৰক ঘেৰি ধৰিলেহি।উপস্হিত ৰাইজৰ কিছুৱে মূখ টিপি হাহিঁছে।কিছুমান অবাক হৈছে।কিছু কিছু ছাৰক সহায় কৰিবলৈ মঞ্চলৈ দৌৰি আহিছে। ইপিনে ছাৰক মই ভাকুটকুটাই ভাকুটকুটাই অতিষ্ঠ কৰি তুলিছোঁ। ছাৰ ঘামি গৈছে। মোৰ হাতৰপৰা এৰাই মঞ্চ এৰি পলাই যাব বিছাৰিছে। কিন্তু মই ইমান জোৰত তেওৰ চার্টৰ কলাৰটো ধৰি আছো যে তেও সাৰি যাব পৰা নাই।